عزیز دل زهرا سلام الله علیها

️داداشم منو تو خیابون دید…
با جمع دخترا بودیم و حجابم خیلی جالب نبود…

با یه نگاه تند بهم فهموند برو خونه تا بیام…

خیلی ترسیده بودم.. الان میاد حسابی تنبیهم میکنه…

نزدیک غروب رسید خونه…
وضو گرفت دو رکعت نماز خوند…
بعد از نماز گفت: بیا اینجا…
حالا منم ترسیده بودم…

گفت: آبجی بشین…
نشستم…
بی‌مقدمه شروع کرد حرف زدن راجع به حضرت زهرا سلام الله علیها…
حسابی گریه کرد…
منم گریه‌ام گرفت…
بعد گفت: آبجی میدونی حضرت زهرا چرا روزای آخر صورتشو از امام علی میپوشوند؟؟
نمیخواست علی بفهمه خانمش سیلی خورده و دق نکنه…
آخه غیرت اللهِ…

میدونی بی‌بی حتی پشت در هم نذاشت چادر از سرش بیفته؟

میدونی چرا امام حسن زود پیر شد؟؟
بخاطر اینکه تو کوچه همراه مادرش بود ولی نتونست کاری براش بکنه…
آبجی حالا اگه میخوای منو دق مرگ نکنی تو خیابون که راه میری مواظب روسری و چادرت باش…

یدفعه ناخودآگاه نره عقب و موهات بیفته بیرون…
من نمیتونم فردای قیامت جواب حضرت زهرا رو بدما…

سرمو پایین انداختم و شروع کردم به گریه کردن…

سرم رو بوسید و گفت: آبجی قسَمت میدم بعد از من مواظب چادرت باش…

از برخوردش خیلی تعجب کردم.. احساس شرمندگی میکردم…

گفتم داداش ان شاالله سایه‌ ات همیشه بالا سرم هست و پیشونیشو بوسیدم…

گذشت تا سه روز بعد که خبر آوردن داداشت تو عملیات والفجر به شهادت رسیده…

یه مدت بعد، لباساشو که آوردن دیدم جای تیر مونده رو پیشونی بندش…
روی سربند یا فاطمه الزهرا سلام الله علیها…

? کتاب مشهور آسمان(خاطراتی از استاد علی صفایی حائری):

آقایی تعريف كرد كه يك بار شهيد محسن حق‌بين* نزد استاد آمده و گفته بود: چگونه است كه وقتى نزد ديگران هستيم، از ما تعريف مى‌كنند و به به و چه چه مى‌گويند! اما وقتى كه نزد شما مى‌آييم، خود را بدهكار هم مى‌بينيم و كوله‌بارى از گناه بر دوش خود احساس مى‌كنيم؟
استاد فرمود: گاهى مى‌خواهى ماشين را عرضه كنى و بفروشى در اين جا پيوسته تعريف مى‌كنى كه تازه رنگ زده‌ام. فلان قطعه‌اش را عوض كرده‌ام و… ولى وقتى مى‌خواهى سفر كنى، از عيب احتمالى هم نمى‌گذرى.
در تعبيرى ديگر مى‌گفت: گاهى مى‌خواهى پيش دكتر بروى، آن وقت مرض‌هاى احتمالى را هم مى‌گويى؛ چرا كه قصد تو درمان است. ما نمى‌خواهيم خودنمايى و خودفروشى كنيم و تعريف و تمجيد با مقصد تربيت و خودسازى، هماهنگ نيست.

در دعايى از امام صادق(ع) آمده: «اللهم لاتخرجنى من التقصير »؛ خدايا مرا از اين احساس كه خود را مقصر بدانم بيرون مبر!
______________
*اين شهيد با حاج شيخ ارتباط زيادى داشت و كارهاى زيادى هم انجام داد. او در دوره شاه اسلحه زيادى به مبارزان رساند و از اعضاء فعال براى كميته استقبال امام(ره) بود.

?بوسیدن دست پدر و مادر
چند روز پیش به قصد دیدار پدر‌و‌مادرم راهی شدم. بین راه نیت کردم که برای خشنودی قلب نازنین امام زمانم(عج) دست پدر‌و‌مادرم را بوسه بزنم. در این دوره زمانه کار سختی است.
تپش قلبم زیاد شده بود، اما باید روی عهدم می‌ماندم. رسیدم به خانۀ پدری‌ام، مادرم را که دیدم، خم شدم و دستش را بوسیدم، رفتم به سراغ پدرم و دست پدرم را هم بوسیدم. چقدر خوشحال بودم که توانستم دل امام زمانم را شاد کنم و گستاخانه منتظر پاداش الهی… .
شب در عالم خواب رویای قشنگی نصیبم شد؛ درست و به‌طور واضح کل ماجرا یادم نیست، اما آنچه در ذهنم مانده و از شوق قلبم را لبریز کرده این است: «جریان پیراهن مشکی نوکری‌ام بود که مادرم در عالم خواب خطاب به من گفت: «ان‌شاءالله [شهید] شدی این پیراهن را برایم می‌آورند». در عالم خواب از عمق دل گفتم: «ان‌شاءالله» در همین حین خواهرم فاطمه رو کرد به من و گفت: «به شرط عاش قلبی…».
الهی، یا مولای بذکرک عاش قلبی، با یاد تو آرامم، چقدر زود مزد کار به این قشنگی را خدا داد. بعد از آن عهد می‌کنم؛ «خدایا هربار که پدر‌و‌مادر را دیدم، دستانشان را ببوسم».
شک ندارم به تو نزدیک‌تر می‌شوم.
خدایا از سالگرد شهادت همۀ دوستانم روزها می‌گذرد، حتی چندین شهید مدافع حرم دیگر هم از شهدای فاطمیون به رفقایم پیوستند.
خدایا من هنوز شوق رسیدن دارم، نمی‌دانم چه کار باید بکنم که به این هدفم برسم؟!
خدایا از رحمتت نا امید نمی‌شوم و روز به روز برای نزدیک شدن به درگاه کبریایی‌ات تلاش می‌کنم.
خدایا ایام شهادت مادرم فاطمه زهرا(س) نزدیک است، از همان اوایل جوانی‌ام زندگی‌‌ام را وقف ایشان نمودم.
همیشه آرزو داشتم از سادات بودم تا [اینکه] به توفیق شما و نظر مادر، مرا به دامادی قبول کرد.
رویم سیاه است، پسر خوبی برایش نبودم، اما فرزند هرقدر هم بد باشد، برای پدر و مادرش عزیز است و قابل بخشش.
خدایا تو از مادر به بندگانت مهربان‌تری.
این‌بار جبیبه‌ات؛ فاطمه زهرا سلام‌الله‌علیها را به درگاهت شفیع قرار می‌دهم.
خدایا تو را به فاطمه سوگند از من بگذر و مرا ببخش. تو را به حضرت زهرا سلام‌الله‌علیها قسم، مرا هم به خیل شهدای درگاهت راه بده.
خدایا اگر مدد بدهی عهدی جدید با تو می‌بندم؛ از همین امروز.
تو کمکم کنی بهتر می‌شوم، تو دستم را بگیری عزیز می‌شوم.
می‌خواهم آنقدر خوب شوم تا خودت خریدار من شوی.
یا مولای بذکرک عاش قلبی!
جز تو هیچ‌کس نمی‌تواند آرامم کند.
خدایا به من توفیق بده خودسازی داشته باشم؛ به من توفیق بده تا آخرین نفسی که تو برایم در سرنوشتم نوشته‌ای، برای اسلام جهاد کنم؛ از جهاد در عرصۀ فرهنگ گرفته تا دفاع و نوکری از حرم اهل بیت علیهم‌السلام.
خدایا بر من منت بگذار و طعم شیرین شهادت را در ایام جوانی بر من بچشان.
آمین
خدایا به من توفیق بده با پیراهن مشکی عزای فاطمه زهرا سلام‌الله‌علیها امسال به جهاد بروم.
خدایا مرا از رحمتت نا امید نکن.
دست نوشته شهید محسن حججی در صفحه 16، 17، 18 و 19دی یادگار1395

توسل به حضرت زهرا(س)
خدایا اعتراف می‌کنم گذشته خوبی نداشته‌ام؛ بندۀ خوبی برایت نبوده‌ام؛ خیلی‌ها مرا به چشم گناه دیده‌اند، خیلی‌ها مرا به چشم گنهکار می‌شناسند.
خدایا تو بیش از همه بر من آگاهی؛ خوب و بدم را می‌دانی و از گذشته‌ام باخبری.
حال که به درگاهت آمده‌ام، جز شرمندگی و پشیمانی چیزی ندارم.
خدایا تو را به حبیبه‌ات فاطمه زهرا(س) قسم می‌دهم از گذشته‌ام بگذر و مرا ببخش.
خدایا اگر تو کمکم نکنی، در منجلاب گناه غرق می‌شوم. من به خودی خود در برابر شیطان و گناه ضعیفم، مگر اینکه تو به فریادم برسی.
خدایا من آنگونه که اولیایت، شهدایت و خوبانت بندگی‌ات را کردند، بندۀ خوبی برایت نبوده‌ام، اما امید به رحمتت اینگونه جسارتم بخشیده که باری دیگر به آستانت پناه برم.
خدایا دستم را بگیر و سرنوشتی برایم رقم بزن که برای خوبانت رقم زدی.
خدایا این روسیاه پرگناه را هم به خیل شهدای درگاهت راه بده تا عالمیان به رحمتت پی ببرند.
خدایا تو را به پهلوی شکستۀ فاطمه(س) قسم؛ تو را به صبر امیرالمومنین قسم؛ مرا در ایام فاطمیه بپذیر و توفیق نوکری و خادمی حضرت زینب(س) را بر من عطا کن.
خدایا تو اگر بخواهی، احدی نمی‌تواند مانع رفتنم بشود. ای خدای محمد، ای خدای علی، ای خدای فاطمه، ای خدای حسن و ای خدای حسین… .
تو را به این پنج نور مقدس قسم می‌دهم مرا از رحمتت نا امید نکن و مرا هم بپذیر… .
خدایا دیگر برای شهادتم وقتی تعیین نمی‌کنم، اما تمنا می‌کنم سرنوشتم را ختم به شهادت قرار بدهی و این روسیاه را هم روسفید قبول کنی.
16بهمن1395
(دست نوشته شهید محسن حججی در صفحه 18 و 19 بهمن یادگار 1395)

‍ ?درسی که شهیدآوینی از زمستان‌های برفی جبهه گرفت رنگ تعلق است و بی‌رنگی در نفی تعلقات.

اگر بهار ریشه در زمستان دارد و بذرحیات در دل برف است كه پرورش می‌یابد،

یعنی مرگ آغاز حیاتی دیگر است و راه حیات طیبه اخروی از قلل سپید و پربرف پیری می‌گذرد.

موتوا قبل ان تموتوا: یعنی منتظر منشین كه مرگت در رسد؛

مرگ را دریاب.

پیر شو پیش از آنكه پیر شوی…

و پیری بی‌رنگی است.

??????