عزیز دل زهرا سلام الله علیها

اشكال ديگرى كه بر استدلال شده اين است كه قبح عقلى مستلزم قبح شرعى نيست ،

يعنى اگر مقصود از قبح تقديم مفضول بر افضل اين است كه ارتكاب آن سبب استحقاق مذمت و كيفر نزد خداوند مى شود،

قبح به اين معنا ثابت نيست ،

و اگر مقصود اين است كه اين كار با روش عقلا هماهنگى ندارد ،

اين معنا مدعاى شما را اثبات نمى كند ، زيرا مسئله امامت از مسايل دينى است نه يك امر عادى و عقلانى صرف.

(شرح المقاصد ، ج5 ، ص 246)
اين ايراد نيز بى اساس است ، چرا كه اگر عقلاى بشر در همه جا به قبح چيزى حكم بكنند ، معلوم مى شود كه چنين حكمى در عقل و فطرت بشر ريشه دارد و از آداب و رسوم قومى و اجتماعى سرچشمه نمى گيرد.

از سوى ديگر ، حكم عقل به قبح يك فعل به اين معناست كه فاعل آن مستحق مذمت و مجازاتى متناسب با فعل نارواى خود است و ماهيت عقاب اخروى نيز غير از اين نيست.

(گوهرمراد ، ص 343ـ 345)

ادامه دارد…