با وسواس، سربندها رو زیر و رو می‌کرد…
بالأخره یکی رو پسندید!
یا زهرا…
گفتم: اینهمه گشتی حالا چه فرقی می‌کرد؟
گفت: آخه من مادر ندارم…
وقتی هم شهید شد،
فقط همون سربند ازش موند..
یا زهرا…
السلام علیک یا فاطمه الزهرا سلام الله علیها…
شادی روح شهدا صلوات…
چه بدانم ؛ چه ندانم شهدا میبینند
گاه در حال گناهم؛ شهدا میبینند
بی تفاوت شدم و عین خیالم هم نیست
بوی نان میدهد آهم شهدا میبینند
غافلم که همه عمر گره خورده بهم
تیر شیطان و نگاهم ؛ شهدا میبینند
از خدا دور شدم دور خودم میچرخم
مدتی گم شده راهم شهدا میبینند
مدعی بودم و هستم که شهادت‌طلبم
با همین روی سیاهم شهدا میبینند…
شلمچه بودیم!
آتش دشمن سنگین بود و همه جا تاریک تاریک.
بچه ها همه کپ کرده بودند به سینه ی خاکریز.
دور شیخ اکبر نشسته بودیم و می گفتیم و می خندیدیم که یکدفعه دو نفر اسلحه بدست از خاکریز اومدند پایین و داد زدند:
(الایرانی !الایرانی!)
و بعد هرچی تیر داشتند ریختند تو آسمون.
نگاهشون می کردیم که اومدند نزدیک تر و داد زدند:
(القم القم بپر بالا)
صالح گفت:( ایرانی اند… بازی در آوردند!)
عراقی با قنداق تفنگ زد به شانه اش و گفت:
(السکوت الید بالا)
نفس تو گلوهامون گیر کرد.
شیخ اکبر گفت:نه مثل اینکه راستی راستی عراقی اند…
خلیلیان گفت صداشون ایرانیه…
یه نفرشون چند تیر شلیک کرد و گفت
(روح!روح!)
دیگری گفت:
اقتلو کلهم جمیعا…
خلیلیان گفت:بچه ها می خوان شهیدمون کنند و بعد شهادتین رو خوند.
دستامون بالا بود که شروع کردن با قنداق تفنگ ما رو زدن و هلمان دادند که ما رو ببرند سمت عراقی ها.
همه گیج و منگ شده بودیم و نمی دونستیم چیکار کنیم که یکدفعه صدای حاجی اومد که داد زد:
آقای شهسواری !آقای حجتی !پس کجایین؟!
هنوز حرفش تموم نشده بود که یکی از عراقی ها کلاشو برداشت.
رو به حاجی کرد و داد زد :بله حاجی !بله ما اینجاییم!…
حاجی گفت اونجا چیکار می کنین؟
گفت:چندتاعراقی مزدور دستگیر کردیم و زدند زیر خنده و پا به فرار گذاشتن…
شادی روح شهدا صلوات…
بچه‌ها كسل بودند و بي‌حوصله.
حاجي سر در گوش يكي برده بود وزيرچشمي بقيه را مي‌پاييد.
انگار شيطنتش گل كرده بود.
عراقي آمد تُو و حاجي پشت سرش. بچه‌ها دويدند دور آنها…
حاجي‌عراقي را سپرد به بچه‌ها و خودش رفت كنار…
آنها هم انگار دلشان‌مي‌خواست عقده‌هاشان را سر يك نفر خالي كنند…
ريختند سر عراقي‌و شروع كردند به مشت و لگد زدن به او…
حاجي هم هيچي نمي‌گفت.فقط نگاه مي‌كرد…
يكي رفت تفنگش را آورد و گذاشت كنار سر عراقي…
عراقي رنگش پريد و زبان باز كرد كه «بابا، نكُشيد!من از خودتونم.»
وشروع كرد تندتند، لباس‌هايي را كه كِش رفته بود كندن و غر زدن كه«حاجي‌جون، تو هم با اين نقشه‌هات.نزديك بود ما رو به كشتن بدي.حالا شبيه عراقي‌هاييم دليل نمي‌شه كه…»
بچه‌ها مي‌خنديدند.
حاجی هم می خندید…
شادی روح شهدا صلوات…
وصیت نامه شهید احمد پلارک
بسم الله الرحمن الرحیم
سـتایش خدای را که ما را به دین خود هدایت نـمود و اگر مـا را هـــدایت نمی کرد ما هـدایت نمی شــدیم…
السلام علیک یا ثارالله
ای چراغ هدایت و کشتی نجات
ای رهبر آزادگان ، ای آموزگار شهادت بر حران
ای که زنـــده کردی اسلام را با خونت و با خون انــصار و اصــحاب باوفایت
ای که اسلام را تا ابــــد پایدار و بیمـه کردید.
یاحسین علیه السلام
دخیلم آقا جانم…
وقتی که ما به جبهه می رویم به این نیت می رویم که انتقام آن سیلی که آن نامردان برروی مادر شیعیان زده
برای انتقام آن بازوی ورم کرده
و گرفتن انتقام آن سینه ســــوراخ شده می رویم.
سخت است شنیدن این مصیبتها…
خدایا به ما نیرویی و توانی عنایت کـن تا بتوانیم بـرای یـاری دینت بکار ببندیم…
خدایا به ما توفیق اطاعت و به این رهبر و انقـــلاب عنایت بفرما…
خـــــدایا توفیق شناخت خودت آنطور که شـــــهداء شناختند به ما عطا فرما و شهداء را از ما راضـی بفرمــا و ما را به آنها ملحق بفرما…
خدایا عملی ندارم که بخواهم به آن ببالم ، جز معصیت چیزی ندارم و الله اگر تو کمک نمی کردی و تو یاریم نمی کردی به اینجا نمی آمدم و اگر تو ستــارالعــیوبی را بر می داشــتی میدانم کـه هیچ کدام از مردم پیش من نمی آمدند ، هیچ…بلکه از من فرار می کردند حتی پدر و مادرم…
خدایا به رحمت و مهربانیت ببخش آن گناهانی که مانع از رسیدن بنده به تو می شود…
الهی العفو…
بر روی قبرم فقط و فقط بنویسید ( امام دوستت دارم و التماس دعا دارم ) که می دانم بر سر قبرم می آید.
ظهر عاشورا ۲۴/۶/۱۳۶۵
سید احمد پلارک
آخرین نظرات