عزیز دل زهرا سلام الله علیها

امام زمان(عج)

دردهایم غالبا پیش تو درمان می شود
با کریمان کارهای سخت آسان می شود

پلک بر هم می زنی و روز را شب می کنی
چشم اگر برداری از دریا بیابان می شود

خوب می دانم جهان وابسته ی الطاف توست
در حقیقت ابر با اذن تو باران می شود

بی گمان وقتی بیایی از سر شرمندگی
پشت ماه روی تو ،خورشید پنهان می شود

دست پر برگشته هرکس دست خالی آمده
هر چه کم آورده ام اینجا فراوان می شود

هر کسی آمد به “قم” اما نیامد “جمکران”
وقت برگشتن به شهر خود پشیمان می شود

خوش به حال روزه داری که به امید کرم
درکنار سفره ات افطار مهمان می شود

روز جمعه نامه ی اعمال مارا وا نکن
حتم دارم واکنی حالت پریشان می شود

در قیامت دلخوشم اما به لطف جد تو
ضامن من نیز “آقای خراسان” می شود