شیواترین عبارت دعای عرفه که تلنگری برای همه ماست:
«مَا ذَا وَجَدَ مَنْ فَقَدَكَ وَ مَا الَّذِي فَقَدَ مَنْ وَجَدَك»
آن کس که تو را ندارد،چه دارد؟ و آن کسي که تورا پیدا کرد،چه ندارد؟
عرفه راهی میانبر است برای جبران تمام گذشته، و درمان همه بیماری های روح.
?عرفه را از دست ندهیم?
در روز بندگی خدا، روز عرفه بیاد ما هم باشید. التماس دعا
رمضان رفت الهی برکاتش نرود
فرصت خوب دعا و صلواتش نرود
ماه پرفیض خدا میل به رفتن دارد
ای خداکاش زدستم حسناتش نرود
عیدفطر مبارک ?
الهی ??
در انتظار رحمتت نشسته ام
بدهی
کریمی ،
ندهی
حکیمی
بخوانی
شاکرم ،
برانی
صابرم
الهی
احوالم چنانست
که می دانی؟
و اعمالم چنین است
که می بینی.؟
نه پای گریز دارم
و نه زبان ستیز،
یا ارحم الراحمین
بحق کبریایی خود
بحق رسالت
محمد “ص”
بحق ولایت
علی “ع”
بحق طهارت
زهرا ."س”
بحق مظلومیت
حسین “ع
بحق حقانیت
حسن مجتبی “ع”
بحق غربت
رضا “ع"?
و بحق جمیع
? اولیاء و اوصیاء “ع”
،بهترین
لحظات را
برای همه دوستانم ، مقدرفرما.
آمین یا رب?? العالمین…???
امام زمان(عج)
دردهایم غالبا پیش تو درمان می شود
با کریمان کارهای سخت آسان می شود
پلک بر هم می زنی و روز را شب می کنی
چشم اگر برداری از دریا بیابان می شود
خوب می دانم جهان وابسته ی الطاف توست
در حقیقت ابر با اذن تو باران می شود
بی گمان وقتی بیایی از سر شرمندگی
پشت ماه روی تو ،خورشید پنهان می شود
دست پر برگشته هرکس دست خالی آمده
هر چه کم آورده ام اینجا فراوان می شود
هر کسی آمد به “قم” اما نیامد “جمکران”
وقت برگشتن به شهر خود پشیمان می شود
خوش به حال روزه داری که به امید کرم
درکنار سفره ات افطار مهمان می شود
روز جمعه نامه ی اعمال مارا وا نکن
حتم دارم واکنی حالت پریشان می شود
در قیامت دلخوشم اما به لطف جد تو
ضامن من نیز “آقای خراسان” می شود
??تلنگر
هيچ وقت از خودمون پرسيديم قيمت يه روز زندگی چنده؟!
ما که قيمت همه چيز رو با پول میسنجيم
تا حالا شده از خدا بپرسيم:
قيمت يه دست سالم چنده؟!
يه چشم بی عيب چقدر می ارزه؟!
چقدر بايد بابت اشرف مخلوقات بودنمون پرداخت کنيم؟!
قيمت يه سلامتی فابريک چقدره؟!
و خيلی سؤال ها مثل اين…
ما همه چيز را مجانی داريم و شاکر نيستيم…
خدايا برای تمام نعمتهايت سپاس
دلم که از همه می گیرد
“مُجیر” را باز می کنم
“سُبحانَکَ یا اللهُ،
تَعالَیتَ یا رَحمنُ، اَجِرنا مِنَ النارِ یا مُجیر”
کم کم، معصیت هایم از ذهنم عبور می کند
اشک، اشک… دانه های مروارید اشک هایم را به نخ می کشم،
وقتی به صد و یکی رسید، نخ را گره میزنم،
شروع می کنم: استغفرالله ربی و اتوب الیه…
اما مگر معصیت های من با یک دور تسبیح پاک می شود؟
تو نگاهم کردی،
گناه کردم
گفتی توبه کن،
نکردم
گفته بودی
“شما را نیافریدم مگر برای عبادت"، اما من……..
اما تو باز هم روزی ام را نبریدی
خندیدم و شکر نگفتم
سالم بودم و سجده نکردم
اما بعد از هر قطره اشک شکایت کردم
باز نگاهم کردی و خندیدی
ناشکرتر از من نیافریدی، نه؟
“سُبحانَکَ یا سَیِّدی، یا مَولی، اَجِرنا مِنَ النارِ یا مُجیر”
ای مولای من
معصيت هايم بسيار است.
اما تو آن بخشنده ی مهربانی!
یا رَفیقَ مَن لا رَفیقَ لهُ
یا حَبیبَ مَن لا حبیبَ لَهُ
جز خودت چه کسی رفیقم خواهد شد؟
من که جز تو کسی را ندارم!
اگر تو هم نبخشی به چه کسی پناه ببرم؟
التماس دعا…
آخرین نظرات