دلم تنگ شده ست…
برای آوینی!
برای چمران!
برای علم الهدی!
برای خرازی!
برای هاشمی!
برای ابراهیم هادی!
دلم تنگ شده ست برای باقری…
برای کاوه و همت!
برای دیالمه!
برای کاظمی!
دلم تنگ شده ست برای برونسی…
دروغ میگویم!!
اصلا فقط دلم برای خودم تنگ شده…
تمام نداشته هایم را؛میبینم در آنهایی که داشتند…
شجاعت مصطفوی…
غیرت علوی
بصیرت فاطمی…
اخلاص، پشتکار، صفا، محبت…
عشق، ایثار و ایمان…
در این بین…
آوینی و کاوه را بیشتر عاشقم…
امام سیدعلی نیز آوینی پسند است!
و کاوه را استاد خود می‌داند!
رفقا! کجایید؟!
که ببینید ما، اینجا…
هر روز و هر ساعت…
تیر خلاصیِ شیطان؛ نصیبمان می‌شود…
و ما در راه ماندگانِ مسیرِ خداییم…
شهید سید مرتضی آوینی:
راه کاروان عشق از میان تاریخ می گذرد؛
و هر کس در هر زمره که می‌خواهد ما را بشناسد داستان کربلا را بخواند؛
اگر چه خواندن داستان را سودی نیست!
اگر دل کربلایی نباشد…
پی نوشت:
خدایا!
این دلِ من با خانه تکانی هم رو به راه نمی شود…
بساز بفروش کسی سراغ ندارد!؟
آخرین نظرات