عزیز دل زهرا سلام الله علیها

?کشاورزى ساعت گرانبهایش را در انبار علوفه گم کرد.
هرچه جستجو کرد، آن را نیافت.
از چند کودک کمک خواست و گفت هرکس آنرا پیدا کند جایزه می‌گیرد.
کودکان گشتند اما ساعت پیدا نشد
تا اینکه پسرکى به تنهایى درون انبار رفت و بعد از مدتى بهمراه ساعت از انبار خارج شد.
کشاورز متحیر از او پرسید چگونه موفق شدى؟
کودک گفت: من کار زیادى نکردم، فقط آرام روى زمین نشستم و در سکوت کامل گوش دادم تا صداى تیک تاک ساعت را شنیدم.
به سمتش حرکت کردم و آنرا یافتم.

حل مشکلات، نیازمند یک ذهن آرام است…

?زماني كه از كودكمان كار يا حرف اشتباه و منفي اما بامزه سر ميزنه
به شوخي نگيريم و با خنده انتقاد نكنيم.

?تكليف او را روشن كنيم!
بالاخره حرف يا كارش بد بوده يا خوب و بامزه؟

اگر بد بوده چرا مي خنديم؟
گاها رويمان را بر مي گردانيم و مي خنديم كه مثلا نبيند!
البته كه متوجه مي شود!

?اين تعارض رفتاريِ والدين ، سر درگمي كودك در انتخاب و ادامه ي رفتار را به دنبال دارد، و معمولا اين خنده ها اثري بسيار قوي تري از آن انتقاد دارد و باعث تثبيت رفتار نامطلوب مي شود.

?نه خودمان را گول بزنيم نه فرزندمان را!
قاطع باشيم!
اين خنده هاي بي جا، كار دست آينده ي كودكان مي دهد.

?چه‌کار کنم که استعدادهای فرزندم شکوفا شود؟

?به او یقین بده «یک خدای خیلی مهربان پشت سرت هست»

?استعداد انسان وقتی شکوفا می‌شود که یک پشت‌گرمی بسیار باعظمت از یک رحمت بی‌نهایتِ الهی داشته باشد؛ و الا استرس‌هایی که ما را وادار به فعالیت می‌کند(درس‌خواندن، پیداکردنِ شغل و…) موجب نابودشدن خلاقیت ما می‌شود!

?برای اینکه بچه را خلاق بار بیاوریم باید به او یقین بدهیم که «یک خدای مهربان بسیار باعظمت پشت سرت هست، هوایت را دارد، اگر پدر و مادرت و هیچ‌کدام از رفقایت هم نباشند، او هست و هوایت را دارد.

?چه‌کار کنیم که استعدادهای بچه‌ها شکوفا شود؟ بچه‌ها را به یقین برسانید که یک کسی هست که خیلی به تو مهربان است و او همان خدای مهربان است! اصلِ شکوفاشدن استعداد در همین است!

دختر بچه هاتون رو آرایش نکنید…

با این کار هویت کودک رو ازش می‌گیرید…

زیبایی طبیعیش رو زیر سوال می‌برید…

و ناخودآگاه بهش یاد میدین که ملاک ارزشمند بودن یک زن خوشگلیه!

?
آدمها، قرار نیست یکدیگر را فقط با مرگ و از این دنیا رفتن از دست بدهند…
آن لحظه که همسرت ، لباس جدیدش را میپوشد و دور خودش می چرخد، اگر سر بلند نکنی و ستایش نشود ، اولین قدم را برای از دست دادنش برداشته ای
وقتی هر صبح با اشتیاق در چشمانت نگاه می کند شاید که تو در آغوشش بکشی و بگوئی مطمئن باش من هستم و تو بی تفاوت ، بلند میشوی و میگوئی دیرم شد…قدم بعدی ست….

آن لحظه که دررستوران مقابلت می نشیند و تو بی توجه به چشمان بی قرار او، به میز کناری نگاه می کنی، دلش را شکسته ای….
آن وقت که روز سالگرد ازدواجتان را فراموش می کنی و يا شبهای تولدش را، باز هم قدمى دیگر برداشته ای..

اگر یادت نباشد که چه رنگی را دوست دارد ، اگر تفاوت موهاى امروز و ديروزش را تشخیص ندهى
اگر به انگشتانش نگاه نکنی
اگر تفاوت لبخندش را ندانى
اگر موهاى سفيدش را ستايش نكنى
اگر پا به پایش نخندی و دل به دلش ندهی ، کودکی کردن در کنار تو را فراموش می کند …

وقتی آرام آرام خانه ات رنگ سکوت می گیرد و صدای خنده های بی هوای او در هیچ کجا نمی پیچد، وقتی با اشتیاق می نشیند پای سریالهای عاشقانه ، باید بدانی که یک چیز مهم را در وجودش کم دارد….
عاشقی کردن را از یادش برده ای که حالا دنبال خیلی چیزها، یا در کتابها می گردد و یا در فیلمهای خیالی…

او می داند که مردانگی سخت است و کشیدن بار زندگانی بر دوش یک مرد سخت تر…برای همین است که پابه پای تو کار می کند
میداند که باید بارى هرچند كوچك را از روی شانه هایت بردارد….
در تمام آن لحظه ها که او از زنانگیش فاصله می گیرد تا تو را تنها نگذارد ، اگر یادت برود که مراقبش باشی، آرام آرام و شاید برای همیشه از دستش بدهی….
زنها می خواهند تكيه كنند حتى رئیس جمهور هم که باشند ، دلشان تکیه گاهی امن می خواهد، دلشان می خواهد یکی نازشان را بکشد ، قربان صدقه همه چیزشان برود ،
اگر نگذاری سر بر شانه احساس تو بگذارد
اگر همیشه ساكت و تنها باشد و آرام آه بکشد … رفته است ….

و زنها وقتی می روند دیگر وقت برگشتن همه چیز را نمی آورند …

ما هر کسی را طوری می کشیم ؛
بعضی از آن ها را با گلوله
بعضی از آن ها را با حرف
و بعضی ها را با کارهایی که کرده ایم
و بعضی ها را با کارهایی که تا به امروز برای آن ها نکرده ایم !