عزیز دل زهرا سلام الله علیها

? هر سال همين است…

دم عيد كه مى شود كلى تصميم مى گيريم.

تصميم مى گيريم مهربان تر باشيم،

آدم تر باشيم،

صادق تر باشيم،

بيشتر كتاب بخوانيم،

كمتر غر بزنيم،

غيبت نكنيم،

هواى پدر و مادر و دوستانمان را داشته باشيم و…

همه چيز خوب است،

همه چيز تا ٣١ فروردين خوب است و هنوز تبريك مى شنوى و لبخندهاى از سر لطف…

كم كم لبخندها كم رنگ مى شود و قول ها فراموش مى شود و روز از نو و روزگار از نو.

همه ى ايناها را گفتم كه بگويم بياييد يك امسال به خودمان يك قول بدهيم،

قول بدهيم مثلا هر ماه به خودمان يك قول بدهيم و حواسمان واقعا به همان يك قول باشد.

جانانه به قول هاى ماهانه مان عمل كنيم.

كارى كنيم همان يك قول واقعا عملى شود،

نهادينه شود و اين حرف ها…

بهتر نيست؟

باور كنيد بهتر است.

?
اسفند که به روزهای آخرش رسید باورم شد که تنها چیزی که یک لحظه هم درنگ ندارد، و بی خیال از غم و شادی من و تو می‌گذرد…. زمان است. روزهای پایانی اسفند همیشه تلنگری‌ست برای من که نمی‌دانم چرا هر سال هزار تصمیم می‌گیرم که آدم دیگری شوم و نمی‌دانم این آدم دیگر باید چه کند که بتواند در اسفند سال بعد، سرش را بالا بگیرد و از این عبور شتابزده زمان، پریشان نباشد.
این روزها عجیب غرق می‌شوم در دنیای خاطراتم و انگار تصویر این همه عید و خانه تکانی و لحظه سال تحویل، می‌آید و می‌نشیند روبروی تمام خستگی‌هایم.

من نه دلی را شکستم و نه لحظه ای از دلم غافل شدم؛ ولی روزهای آخر اسفند….!
دل به دریا بزن و با خودت رو راست باش؛ و به قلب هایی که شاید، شاید …
امان از این شایدها که نمی‌دانم چرا درست در اواخر اسفند هر سال، دلم را می‌لرزاند و مجبورم می‌کند آرزو کنم سال دیگر… اسفند دیگر… شایدی نباشد و دلم آرام تر باشد از همه اسفندهایی که رفته و هیچ گاه باز نمی گردد.

در روزهای آخر اسفند، خاطره ها خواستنی تر می شوند… نه اینکه دلت را نلرزاند، نه اینکه بغضت را نشکنند؛ فقط چیزی از جنس حسرتی شیرین با خود دارند که تحملشان را ساده تر می کند.

چیزی غریب که در هوا منتشر شده؛ در آسمان مردد، در همهمه حراجی‌های حاشیه خیابان، در نسیمی که سرزده می‌وزد و می‌چرخد لابلای خاطراتی که دوست نداری فراموششان کنی.
فقط کافی است عود روشن کنی و چشم‌هایت را ببندی و نفس عمیق بکشی.

جناب سال یک هزار وسیصد ونود و هفت لطفا سرشار باش از خاطره های دوست داشتنی. همین برای ما کافی‌ست..

کاش که از اکنون که بهار است فکر حسرتها و شایدهای اسفند باشیم…

‌ ? آیت الله مجتهدی تهرانى رحمت الله عليه مى فرمودند:نماز را فقط به خاطر خدا بخوان

شیخ رجبعلی خیاط می گفت :
«من همیشه که نماز می خواندم، نماز امام زمان (عج)، نماز جعفر طیار و… حاجتی را از خدا می خواستم. یک بار گفتم هیچ حاجتی نخواهم و برای خودِ خدا نمازی بخوانم.»

?تو بندگی چو گدایان به شرط مزد نکن
که خواجه خود روش بنده پروری داند ?

❇️ شیخ رجبعلی همان شب خواب دید.
در خواب به او گفتند: «چرا دیر آمدی؟»
یعنی تو باید سی سال پیش به فکر این کار می افتادی، حالا بعد از یک عمر نماز خواندن به این فکر افتادی که نماز بخوانی بدون اینکه مزد و حاجت از ما بخواهی!

❁﷽❁

معنای مقلب القلوبم هادیست

هر روز و شبم همیشه در این وادیست

در شادیِ او همیشه شادم اما

در روزِ عزای او چه وقت شادیست؟

عبدالرضا فاطمی(عبد)

ما پیرو این مڪتب و وادے هستیم
در وقت خودش بہ فکر شادےهستیم

اما شب عید هم شود فرقےنیست
ماگریہ ڪن امام هادے هستیم

امسال شروع سال ما یا هادیست
ذکر دل بی قرار ما یا هادیست