عزیز دل زهرا سلام الله علیها

✨باز هم بگو خدایی در کار نیست!!✨

 آیت الله مجتهدی تهرانی فرموده اند:

مرحوم آیه الله حاج حسین خندق آبادی میفرمودند:

روزی به حمام رفتم، وقتی دلاک مرا کیسه میکشید تقاضای موعظه کرد.

من گفتم: یک دستگاهی آمده از این طرف علف می ریزی، از طرف دیگرش فرش و جوراب و لباس و کاپشن و ماست و کره و پنیر و سر شیر و جیزهای دیگر بیرون می آید.
 دلاک با تعجب پرسید چه دستگاهی است و چه کسی آن را ساخته است؟

گفتم آن دستگاه گاو و گوسفند است و سازنده اش هم خدا است.

او سبزی می خورد و از او کره و پنیر و…. به دست می آید.
اگر قدری در این آثار الهی تفکر کنی به وجود خدا پی می بری.

ببین این دنیا، چه حساب و کتابی دارد؟

با اینکه گوسفند، سالی یک بچه میزاید و این همه گوسفند را، در طول سال میکشند، ولی گوسفندها کم نمی شوند؛ ولی سگ سالی هفت تا، با کم و بیش، بچه میزاید کسی هم آنها را نمیکشد ولی زیاد نمی شوند.

این نمونه ی قدرت خداست باز هم بگو خدا در کار نیست…

سلام

اگه بچه شیعه ای اینو باید گوش بدی…

?پسرخاله‌های خدا!

? نماز خواندن زمانی شروع به رشد دادن انسان می‌کند، که انسان از آن لذت نبرد. نماز زمانی چرک روح آدم را می‌گیرد، که لبۀ زبر نماز روح تو را بسابد.

? مثلاً نشسته‌ای غرق بازی، غرق کار یا غرق استراحت شده‌ای که یک دفعه مؤذن اذان می‌گوید و تو باید بلند شوی بروی نماز بخوانی. طبیعتاً حالت گرفته می‌شود، اما عیبی ندارد، همین الان بلند شو برو نماز بخوان تا آدم شوی. کتک نماز را بخور و تلخی آن را تحمل کن تا آدم شوی.

?بعضی‌ها خیلی زود با خدا پسرخاله می‌شوند و می‌گویند: «خدایا الان حال نماز خواندن ندارم!» مگر فوتبال است که فقط هر وقت حال داشتی، به سراغش بروی؟ اصلاً تا حالا فکر کرده‌ای که چرا خداوند صبح‌ها خواب نازنین و نوشین تو را به‌هم زده و دستور داده که باید موقع اذان صبح بلند شوی و نماز بخوانی؟ برای اینکه می‌خواهد حال تو را بگیرد و تو را رشد دهد. تو باید با نماز حال خودت را بگیری و خودت را تربیت کنی.

? بخشی از کتاب “چگونه یک نماز خوب بخوانیم؟” اثر علیرضا پناهیان

? پیرمردی در روستایی هرروز برای نماز صبح از منزل خارج وبه مسجدمی رفت.

دریک روز بارانی پیرمرد صبح برای نماز از خانه بیرون آمد

چند قدمی که رفت در چاله ای افتاد، خیس وگلی شد…

به خانه بازگشت لباس راعوض کرد ودوباره برگشت…

پس از مسافتی برای بار دوم خیس و گلی شد.

برگشت لباس راعوض کرد ازخانه برای نماز خارج شد.

دید جلوی درمسجد، جوانی چراغ به دست ایستاده است.

سلام کرد و راهی مسجد شدند.

هنگام ورود به مسجد دید جوان وارد مسجد نشد.

پرسید: ای جوان برای نماز وارد مسجد نمی شوی؟

جوان گفت نه ، ای پیر ،من شیطان هستم…

برای بار اول که بازگشتی خدابه فرشتگان گفت: تمام گناهان او را بخشیدم.

برای باردوم که بازگشتی خدا به فرشتگان گفت: تمام گناهان اهل خانه او را بخشیدم .

ترسیدم اگر برای بار سوم در چاله بیفتی , خداوند به فرشتگان بگوید تمام گناهان اهل روستا رابخشیدم که من این همه تلاش برای گمراهی آنان داشتم.

برای همین آمدم چراغ گرفتم تا به سلامت به مسجد برسی.

گر تو آن پیر خرابات باشی

فارغ ز بد و بنده ی الله باشی

شیطان به رهت همچو چراغی بشود

تا در محضر دوست همیشه حاضر باشی…

^{?هر اتفاقی هم که بیفتد حواسمان باشد دو طناب اصلی زندگی را رها نکنیم :}

^{?و آن دو طناب ایمان و امید است…}