از در بگویم یا که از دیوار یا کوچه!؟
چون گفتنیِ شیعه بسیار ست با کوچه.
از سیلی و از آتش و مسمار تا تابوت.
دیده ست مظلومیتش را بارها کوچه.
تنها خدا دانست مولا با چه احوالی.
تابوت او را روی دوش آورد تا کوچه…
آجرک الله یا بقیه الله فی مصیبت امّک…
سلام
اگه بچه شیعه ای اینو باید گوش بدی…
▪️ امشب دل سنگ کوچه‌ها می‌گرید
یک شهر خموش و بی‌صدا می‌گرید.
تشییع جنازه غریب زهراست.
تابوت به حال مرتضی می‌گرید…
شهادت جانسوز حضرت فاطمه زهرا سلام الله علیها تسلیت باد…
التماس دعا…
دیدم آتش را ولی در را نمی دانم چه شد؟
خُرد شد پهلو ولی پر را نمی دانم چه شد؟
پای ضارب بشکند وقتی که در را باز کرد
طفل رفت از دست ، مادر را نمی دانم چه شد؟
شانه ی مادر که تکلیفش مشخص شد ولی.
بعد از آن موهای دختر را نمی دانم چه شد؟
زد حسین از داغ مادر بر سرش اما چه سود؟
بعدها در کربلا سر را نمی دانم چه شد؟
فاطمه در اصل حیدر بود و حیدر فاطمه.
فاطمه جان داد حیدر را نمی دانم چه شد؟
نیمی از خلقت میان خاک پنهان شد ولی.
بار الهی نیم دیگر را نمی دانم چه شد؟
خواستم تا آخر این شعر را امضا کند.
آخر این شعر دفتر را نمی دانم چه شد؟…
?پسرخاله‌های خدا!
? نماز خواندن زمانی شروع به رشد دادن انسان می‌کند، که انسان از آن لذت نبرد. نماز زمانی چرک روح آدم را می‌گیرد، که لبۀ زبر نماز روح تو را بسابد.
? مثلاً نشسته‌ای غرق بازی، غرق کار یا غرق استراحت شده‌ای که یک دفعه مؤذن اذان می‌گوید و تو باید بلند شوی بروی نماز بخوانی. طبیعتاً حالت گرفته می‌شود، اما عیبی ندارد، همین الان بلند شو برو نماز بخوان تا آدم شوی. کتک نماز را بخور و تلخی آن را تحمل کن تا آدم شوی.
?بعضی‌ها خیلی زود با خدا پسرخاله می‌شوند و می‌گویند: «خدایا الان حال نماز خواندن ندارم!» مگر فوتبال است که فقط هر وقت حال داشتی، به سراغش بروی؟ اصلاً تا حالا فکر کرده‌ای که چرا خداوند صبح‌ها خواب نازنین و نوشین تو را به‌هم زده و دستور داده که باید موقع اذان صبح بلند شوی و نماز بخوانی؟ برای اینکه می‌خواهد حال تو را بگیرد و تو را رشد دهد. تو باید با نماز حال خودت را بگیری و خودت را تربیت کنی.
? بخشی از کتاب “چگونه یک نماز خوب بخوانیم؟” اثر علیرضا پناهیان
آخرین نظرات